Son on yılda, Web3 projelerinin yapı tasarımı esas olarak "kaçınma" odaklı olmuştur. Yurt dışı fonlardan vakıflara, çoklu kayıt gibi yapılara kadar, hem yönetişim optimizasyonunu ve verimliliği göz önünde bulundurmuş hem de düzenleyici belirsizliklere karşı bir taktik yanıt olarak, proje sahiplerine işletilebilir ve geri çekilebilecekleri gri bir alan yaratmıştır.
Ancak, bu stratejik yapı tasarımı artık geçerliliğini yitiriyor. Küresel ana düzenleyici otoriteler, "gözlem yapısının şekli"nden "şeffaf kontrol esasına" geçiş yapmıştır. Artık kayıt biçimine odaklanmıyorlar, bunun yerine gerçek operasyon, liderler ve fon akışlarına odaklanıyorlar.
Aşağıda iki yaygın "yüksek riskli" yapının analizi yapılacak ve örneklerle tasarım kör noktaları üzerinde durulacaktır.
"Yüzeysel Tarafsızlık, Gerçek Liderlik" Vakıf Yapısı
Birçok proje sahibi, Token ihraç ve yönetimini "vakıf liderliğinde" olarak paketleyerek, yüzeyde bağımsız bir şekilde işletmiş, ancak aslında kurucu ekip tarafından kontrol edilmiştir. Ancak düzenleyicilerin "kontrolün derinlemesine incelenmesi" yönelimiyle, bu tür yapılar yoğun inceleme altında kalmaktadır. Vakfın "gerçek bağımsızlık" eksikliği olarak değerlendirilmesi durumunda, kurucular gerçek ihraçcı veya işletmeci olarak görülme riski taşımaktadır.
2023 yılında, Synthetix aktif olarak eski fonun tasfiyesini gerçekleştirecek, yönetimi DAO'ya geri döndürecek ve düzenleyici risklerle başa çıkmak için ana işlevleri yönetmek üzere özel bir varlık kuracaktır. Terra(LUNA) vakasında, Luna Foundation Guard etkili bir yasal ayrım oluşturamamış, Do Kwon hala fiili ihraç eden olarak sorumlu tutulmaktadır.
Bir ülkenin düzenleyici kuruluşu açıkça belirtmiştir: "kişilerin hazır bulunmaması" durumunda fon yapısı kabul edilmez. Ancak gerçek işletme yeteneğine ve bağımsız yönetime sahip olan fonlar, hukuki ayrım aracı olarak kabul edilebilir. Proje sahipleri, sahte tarafsız yapılar kurmak yerine, sorumlulukların net bir şekilde belirlendiği bir işletme yapısını planlamayı düşünmelidir.
DAO yönetiminin "boşaltılması"
Merkeziyetsiz yönetim aslında tek nokta kontrolünü kırmak ve yetki ve sorumlulukları dağıtmak için kullanılmıştır. Ancak pratikte, birçok DAO yönetimi ciddi şekilde "boş hale gelmiştir": öneriler proje ekipleri tarafından başlatılmakta, oylama iç kontrol ile yapılmakta ve kabul oranı neredeyse %100 olmakta, topluluk oylaması ise şekilcilikten öteye gidememektedir.
Bu "merkeziyetsiz paketleme + merkezi kontrol" modeli, düzenleyici odak noktası haline gelmektedir. Eğer DAO, gerçek yönetişim yeteneğini ve şeffaflığını kanıtlayamazsa, düzenleyiciler projeyi gerçek kontrol sahibi olarak doğrudan değerlendirebilir.
2022 yılında, bir düzenleyici kurum Ooki DAO davasında DAO'nun özü hakkında ilk kez dava açtı. Proje ekibi yetkileri DAO sözleşmesine devretmiş olsa da, ana öneriler hala eski operasyon ekibi tarafından destekleniyordu. Sonunda, eski ekip üyeleri ve DAO davalı olarak listelendi.
Bu, DAO'nun doğal olarak sorumluluk ayrımı işlevine sahip olmadığını göstermektedir. Gerçekten dağıtılmış karar verme yeteneğine sahip yönetişim yapıları ancak bağımsızlıkları tanınabilir. Düzenleyici otoriteler, DAO'nun "yönetim niteliği" ve "çıkar yoğunluğu"na odaklanacaklarını, yalnızca zincir üzerindeki oylama sözleşmesine dayanmayacaklarını belirtmiştir.
Sonuç
Web3 projelerinin uyum zorlukları, "yapı olup olmaması" değil, "yapının gerçekten çalışıp çalışmadığı ve yetki sorumluluklarının net olup olmadığı" ile ilgilidir. Vakıflar ve DAO'lar, genellikle "uyum koruma katmanı" olarak görülen bu iki organizasyon biçimi, aslında risklerin açığa çıkma noktası haline gelebilir.
Proje tarafı, yapısal tasarımı dikkatlice değerlendirmeli, yalnızca bir kaçınma aracı olarak değil, gerçek bağımsızlık ve şeffaflık sağlamalıdır. Ancak bu şekilde, giderek daha sıkı hale gelen düzenleyici ortamda dayanıklılık ve uyumluluk sağlanabilir.
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
12 Likes
Reward
12
8
Repost
Share
Comment
0/400
EyeOfTheTokenStorm
· 08-04 03:35
Regülasyon fırtınası yine geldi boğa koşusu uzakta.
View OriginalReply0
ArbitrageBot
· 08-03 14:29
Bir kez daha zenginlik şifresinin sihirbazlığını yapması gerekecek.
View OriginalReply0
FloorSweeper
· 08-02 21:59
dao yine mi çöktü?
View OriginalReply0
EthSandwichHero
· 08-01 06:54
Nerede gerçek şeffaflık var, hepsi gösteriş.
View OriginalReply0
BearMarketBarber
· 08-01 06:50
Uyumluluk uyarısı Regülasyon insanları enayi yerine koymak
View OriginalReply0
MetaMisfit
· 08-01 06:46
Bu tuzakla oynayamıyorum hehe
View OriginalReply0
TokenAlchemist
· 08-01 06:38
lmao DAO'ların gerçekten merkeziyetsiz olduğunu düşünmeyi hayal et... bence alpha uygulama katmanında
Web3 proje yapısı tasarımı somut Uyumluluk yönüne kayıyor. Vakıflar ve DAO yeni zorluklarla karşı karşıya.
Web3 Proje Yapı Tasarımında Büyük Değişiklikler
Son on yılda, Web3 projelerinin yapı tasarımı esas olarak "kaçınma" odaklı olmuştur. Yurt dışı fonlardan vakıflara, çoklu kayıt gibi yapılara kadar, hem yönetişim optimizasyonunu ve verimliliği göz önünde bulundurmuş hem de düzenleyici belirsizliklere karşı bir taktik yanıt olarak, proje sahiplerine işletilebilir ve geri çekilebilecekleri gri bir alan yaratmıştır.
Ancak, bu stratejik yapı tasarımı artık geçerliliğini yitiriyor. Küresel ana düzenleyici otoriteler, "gözlem yapısının şekli"nden "şeffaf kontrol esasına" geçiş yapmıştır. Artık kayıt biçimine odaklanmıyorlar, bunun yerine gerçek operasyon, liderler ve fon akışlarına odaklanıyorlar.
Aşağıda iki yaygın "yüksek riskli" yapının analizi yapılacak ve örneklerle tasarım kör noktaları üzerinde durulacaktır.
"Yüzeysel Tarafsızlık, Gerçek Liderlik" Vakıf Yapısı
Birçok proje sahibi, Token ihraç ve yönetimini "vakıf liderliğinde" olarak paketleyerek, yüzeyde bağımsız bir şekilde işletmiş, ancak aslında kurucu ekip tarafından kontrol edilmiştir. Ancak düzenleyicilerin "kontrolün derinlemesine incelenmesi" yönelimiyle, bu tür yapılar yoğun inceleme altında kalmaktadır. Vakfın "gerçek bağımsızlık" eksikliği olarak değerlendirilmesi durumunda, kurucular gerçek ihraçcı veya işletmeci olarak görülme riski taşımaktadır.
2023 yılında, Synthetix aktif olarak eski fonun tasfiyesini gerçekleştirecek, yönetimi DAO'ya geri döndürecek ve düzenleyici risklerle başa çıkmak için ana işlevleri yönetmek üzere özel bir varlık kuracaktır. Terra(LUNA) vakasında, Luna Foundation Guard etkili bir yasal ayrım oluşturamamış, Do Kwon hala fiili ihraç eden olarak sorumlu tutulmaktadır.
Bir ülkenin düzenleyici kuruluşu açıkça belirtmiştir: "kişilerin hazır bulunmaması" durumunda fon yapısı kabul edilmez. Ancak gerçek işletme yeteneğine ve bağımsız yönetime sahip olan fonlar, hukuki ayrım aracı olarak kabul edilebilir. Proje sahipleri, sahte tarafsız yapılar kurmak yerine, sorumlulukların net bir şekilde belirlendiği bir işletme yapısını planlamayı düşünmelidir.
DAO yönetiminin "boşaltılması"
Merkeziyetsiz yönetim aslında tek nokta kontrolünü kırmak ve yetki ve sorumlulukları dağıtmak için kullanılmıştır. Ancak pratikte, birçok DAO yönetimi ciddi şekilde "boş hale gelmiştir": öneriler proje ekipleri tarafından başlatılmakta, oylama iç kontrol ile yapılmakta ve kabul oranı neredeyse %100 olmakta, topluluk oylaması ise şekilcilikten öteye gidememektedir.
Bu "merkeziyetsiz paketleme + merkezi kontrol" modeli, düzenleyici odak noktası haline gelmektedir. Eğer DAO, gerçek yönetişim yeteneğini ve şeffaflığını kanıtlayamazsa, düzenleyiciler projeyi gerçek kontrol sahibi olarak doğrudan değerlendirebilir.
2022 yılında, bir düzenleyici kurum Ooki DAO davasında DAO'nun özü hakkında ilk kez dava açtı. Proje ekibi yetkileri DAO sözleşmesine devretmiş olsa da, ana öneriler hala eski operasyon ekibi tarafından destekleniyordu. Sonunda, eski ekip üyeleri ve DAO davalı olarak listelendi.
Bu, DAO'nun doğal olarak sorumluluk ayrımı işlevine sahip olmadığını göstermektedir. Gerçekten dağıtılmış karar verme yeteneğine sahip yönetişim yapıları ancak bağımsızlıkları tanınabilir. Düzenleyici otoriteler, DAO'nun "yönetim niteliği" ve "çıkar yoğunluğu"na odaklanacaklarını, yalnızca zincir üzerindeki oylama sözleşmesine dayanmayacaklarını belirtmiştir.
Sonuç
Web3 projelerinin uyum zorlukları, "yapı olup olmaması" değil, "yapının gerçekten çalışıp çalışmadığı ve yetki sorumluluklarının net olup olmadığı" ile ilgilidir. Vakıflar ve DAO'lar, genellikle "uyum koruma katmanı" olarak görülen bu iki organizasyon biçimi, aslında risklerin açığa çıkma noktası haline gelebilir.
Proje tarafı, yapısal tasarımı dikkatlice değerlendirmeli, yalnızca bir kaçınma aracı olarak değil, gerçek bağımsızlık ve şeffaflık sağlamalıdır. Ancak bu şekilde, giderek daha sıkı hale gelen düzenleyici ortamda dayanıklılık ve uyumluluk sağlanabilir.